17 oktober: Het dorp Cuandixia
Het dorp Cuandixia
Het dorp Cuandixia ligt op 90 kilometer (3 uur rijden) ten westen van het centrum van Beijing in het district Mengtougou. Het dorp valt onder het bestuur van Beijing, maar met de grote stad heeft dit bergdorp niets te maken.
Het ligt midden tussen de bergen, en was tijdens het keizerrijk een belangrijke pleisterplaats op de postroute van Beijing naar de provincie Shanxi. Met de aanleg van een spoorweg en een snelweg raakte het dorp zijn belangrijke positie kwijt en raakte in de vergetelheid. Totdat in 1995 het toerisme op gang kwam en dit dorp gepromoot werd als een belangrijke toeristische bestemming.
Het dorp heeft traditionele woningen (vier huizen rondom een binnenhof) waarvan sommigen honderden jaren oud zijn. De toegangspoorten naar de huizen zijn vaak met mooi houtsnijwerk versiert en hier en daar is in de zijmuren van de toegangspoorten nog de oorspronkelijke beschilderingen te zien. De woningen liggen aan met keitjes geplaveide nauwe straatjes die steil omhoog lopen. Op de lemen muren zijn nog in vaag rode karakters leuzen uit de tijd van de Culturele Revolutie te zien ("De rode zon schijnt in onze harten", dat soort werk). Op hoger gelegen terrassen rondom het dorp worden groenten verbouwd.
Het is er schilderachtig, getuige ook de grote groep kunststudenten die hier vandaag was neergestreken en alle mooie plekjes in bezit hadden genomen om er te schilderen. In de afgelopen tien jaar is iedereen in het dorp zich op de een of andere manier met toerisme gaan bezighouden. Bijna elk huishouden verhuurt kamers - gelegen aan schilderachtige binnenhofjes - aan (vooral Chinese) toeristen. Ook zijn er veel restaurantjes en enkele souvenirshops. Met de komst van het toerisme heeft het dorp zijn oorspronkelijke karakter verloren. In tegenstelling tot andere dorpen op het platteland heb ik hier geen enkel varken gezien, geen loslopende kippen, geen honden, geen ezeltjes. Er waren ook maar weinig oude mensen en kinderen. Eigenlijk was het meer een openluchtmuseum dan een echt levend dorp.
Als cultureel erfgoed is het dorp ongetwijfeld van belang, maar om een indruk te krijgen van het echte dorpsleven op het platteland kun je beter onderweg even stoppen en een kijkje nemen in een van de échte dorpen in dit gebied.
<
Bovenstaand artikel is geschreven door Inge Jansen, Chinadeskundige en schrijfster van onder andere de Dominicus-gidsen China, Shanghai en Beijing . Op haar blog schrijft ze over haar leven in China, waar zij woont samen met Yao Jianjun.
Via haar bedrijf Mingbai (wat 'begrijpen' in het Chinees betekent) geeft zij informatie over China. Haar expertise bevindt zich op het snijvlak van Chinese cultuur & samenleving, geschiedenis en toerisme. Zij schrijft voor verschillende media, geeft lezingen en verzorgt onder andere gastlessen over China op scholen. Kijk hier voor meer informatie.
Voor China-gerelateerde nieuwtjes en verhalen kun je Inge ook volgen via Twitter of Facebook
Nieuwsflash! De nieuwste editie van de Dominicus Reisgids China (november 2012) is uit en weer te bestellen bij o.a. Bol.com!