26 januari - 2: De eerste dag van het Nieuwe Jaar
Alle deuren zijn versierd met duilian (rode stroken met gelukswensen) en in dit geval ook twee deurgoden.
Al heel vroeg in de ochtend klinkt overal opnieuw het geknetter van vuurwerk. Ook op 'onze' binnenplaats was dat het geval. Iedereen werd gemaand om snel op te staan, ook al was het nog zo vroeg, want er moesten jiaozi gegeten worden. Deze gevulde, gekookte deeghapjes is een traditioneel gerecht tijdens Chinees Nieuwjaar.
Terwijl ik mijn mond nog vol had met jiaozi, sprong opeens de hele familie op en rende naar buiten, in alle haast uit een kastje nog een pakje sigaretten graaiend. Op de binnenplaats was het plotseling een drukte van belang, allerlei naaste familieleden en buren kwamen langs om te buigen voor het belangrijkste altaar op de binnenplaats. Er werd druk gekletst, sigaretten uitgedeeld, mensen werden gemaand om even binnen te komen om wat thee te drinken, grote schalen met snoep, pompoen- en zonnebloemzaden werden op tafel gezet. Kinderen liepen opgetogen rond met stapeltjes bankbiljetten, die zij in hun handen gedrukt kregen van de volwassenen.
Ik zat er een beetje schaapachtig tussen - niet goed wetend wat er van mij verwacht werd - en at nog maar een jiaozi terwijl verbaasde blikken mijn deel waren. Dit is het soort dorp waar de meeste mensen nog nooit een buitenlander 'live' hebben gezien. Maar Chinezen zijn heel gemoedelijk en ontzettend nieuwsgierig en toen ze eenmaal doorhadden dat ik Chinees kon praten, werd mij al snel het hemd van het lijf gevraagd.
Zo was het de hele ochtend een komen en gaan van mensen. Later op de dag gingen we met een groot deel van de familie de omgeving bekijken. Onderweg in de dorpen zag je overal hetzelfde tafereel: groepen mensen die rondliepen en af en toe met z'n allen ergens een huis binnengingen.
Zo zal het hier nog een paar dagen doorgaan. Op de eerste, tweede, en vierde dag van het nieuwe jaar zijn er allerlei familieleden te bezoeken. Op de derde dag komen alle naaste familieleden bij het ouderlijk huis samen. Ondertussen wordt er veel gegeten, veel gedronken, veel gekaart, veel gelachen en vooral ook veel bijgepraat!
www.mingbai.nl/weblog
Meer verhalen uit de weblog
Mingbai op Twitter