1 maart 2013: Ideetje van de partijvoorzitter: "Mijn Yao toen, mijn Yao nu"
Sichuan en panda's kun je niet los zien van elkaar, dus je ziet ze overal in alle soorten en maten..
Vandaag zijn we in alle vroegte vertrokken vanuit Beijing naar Chengdu. Deze dagen zijn we in Dujiangyan en Hongkou, het gebied waar Jianjun in 2009 en 2010 veel was tijdens de wederopbouw van het gebied na de grote aardbeving van 2008. Ben benieuwd wat we gaan aantreffen, hoe het er nu uitziet.
In de middag hebben we in Chengdu eerst thee gedronken met een kennis, wiens auto we deze dagen ook mogen lenen. Alleen we konden er pas vanaf 20 uur mee rijden, want ook in Chengdu hebben alle auto's - net als in Beijing - elke week ook 1 dag rijverbod. Je mag wel rijden op die dag, maar je mag je niet tussen de tweede en derde ringweg begeven. En daar moesten wij wel overheen om de stad uit te komen en naar Dujiangyan te rijden. Daardoor hadden we wel tijd weer eens wat in Chengdu rond te kijken en pas laat in de avond reden we naar Dujiangyan (zo'n 40 km van Chengdu).
Daar was het een hartelijk weerzien met de mensen van de lokale overheid van Hongkou, met wie Jianjun destijds veel samenwerkte. Een aantal werkt nog altijd daar, een aantal is gepromoveerd naar hogere banen. We werden vergast op konijnenhoofden (een specialiteit hier) en andere lekkernijen en er moest per se veel gedronken worden.
De partijvoorzitter van destijds blijkt in de tussenliggende twee jaren dat we niet in Hongkou waren een mythe in het leven te hebben geroepen, namelijk dat ik pas echt verliefd werd op Jianjun toen ik zag hoe betrokken hij was bij zijn werk in Hongkou, dat heftig getroffen was door de aardbeving van 2008. Een aanwezige medewerkster smolt helemaal weg: "Liefde na de ramp", kweelde ze. De partijvoorzitter kijkt er ondertussen zo stralend bij en vertelt het zo zelfverzekerd, dat ik niet zo goed durf te zeggen dat het eigenlijk niet helemaal klopt, dat romantische verhaal van hem.
De partijvoorzitter probeert mij nu over te halen een verhaal te schrijven dat hij wel wil publiceren ("geld speelt geen rol"). Het moet gaan over hoe ik Hongkou zie en ook hoe ik Jianjun zie (door hem Yao Laoshi - Mr Yao genoemd). Hij heeft de titel al klaar liggen: "Mijn Yao toen, mijn Yao nu".
Wat vinden jullie, zit er een bestseller in? :-)
Kijk voor eerdere verhalen over de aardbeving, Hongkou en Dujiangyan hier.
Bovenstaand artikel is geschreven door Inge Jansen, Chinadeskundige en schrijfster van onder andere de Dominicus-gidsen China, Shanghai en Beijing . Op haar blog schrijft ze over China.
Via haar bedrijf Mingbai (wat 'begrijpen' in het Chinees betekent) geeft zij informatie over China. Haar expertise bevindt zich op het snijvlak van Chinese cultuur & samenleving, geschiedenis en toerisme.
Zij schrijft voor verschillende media, geeft lezingen en rondleidingen en verzorgt cursussen en workshops.