15 december 2009: Dujiangyan en de aardbeving
De verwoeste Twee-koningentempel in Dujiangyan wordt helemaal opnieuw opgebouwd
Dujiangyan. Na de lange reis van Beijing naar Chengdu zijn we nu inmiddels alweer een dag of vijf in Dujiangyan. Dit is een belangrijke toeristenbestemming, omdat hier de Dujiangyan-irrigatiewerken te bezichtigen zijn. Dit enorme waterbeheersingsproject werd in 256 v. Chr. aangelegd door gouverneur Li Bing en zijn zoon Erlong. Na al die duizenden jaren is het project nog steeds in werking en van enorm belang voor de irrigatie van de vlakte van Chengdu.
Dujiangyan is een van de steden die zeer zwaar getroffen is door de aardbeving van 12 mei 2008. De irrigatiewerken zijn gespaard gebleven, maar praktisch alle bij het enorme terrein horende gebouwen zijn ingestort, waaronder de eeuwenoude taoïstische Twee-Koningentempel, die werd opgericht ter ere van Li Bing en zijn zoon. Alle gebouwen worden momenteel helemaal opnieuw opgebouwd.
In de stad zelf kun je niet om het drama heen dat zich hier nog maar 1,5 jaar geleden heeft afgespeeld. Alleen al in Dujiangyan zijn 10.000 mensen omgekomen, waaronder 600 schoolkinderen die zich in twee ingestortte schoolgebouwen bevonden. Er zijn opvallend veel open plekken waar ooit complete gebouwen stonden. Inmiddels groeit er gras overheen en hier en daar worden deze lapjes grond nu als kleine groententuintjes gebruikt. Overal zie je veel leegstaande, onbewoonbaar verklaarde gebouwen en half ingestortte woningen. De afgebrokkelde muren bieden soms nog een macabere blik in een leven van vroeger: een muur met een verbleekte poster, verwrongen kasten, een door de regen doorweekte bank, een slaapkamer met een wit stalen bedframe.
In de buitenwijken van de stad zie je grote gebieden vol noodwoningen. Tienduizenden mensen zijn na de aardbeving hun huis kwijtgeraakt en wonen nu tijdelijk in deze noodwoningen. In de stad wordt uiteraard ook volop gebouwd nu, maar het zal nog een hele tijd duren voor iedereen een nieuw huis heeft.
Inmiddels proberen de inwoners zo goed en zo kwaad als het kan de draad weer op te pakken. Dujiangyan is nog steeds een belangrijke toeristenstad. Een van de eerste prioriteiten bij de opbouw was dan ook de faciliteiten voor toeristen weer opbouwen. Langs de Min-rivier die door de stad stroomt is de "Night Beer Corridor" weer volop in gebruik en drinken toeristen bier en thee in gezellige restaurantjes die versierd zijn met vrolijke rode lampionnen. Er wordt weer druk gewinkeld, de restaurants en cafeetjes zitten vol en op de markt is het elke dag druk.
Ja, wat moet je anders dan doorgaan met het leven zoals je het kende van voor de ramp? Maar werkelijk elke inwoner van de stad heeft zijn eigen traumatische verhaal over de aardbeving. In Xi Jie (Westelijke Straat) - een wijkje met honderd jaar oude woningen die voor een groot deel zijn ingestort of zeer zwaar beschadigd - raak ik in gesprek met J.J.P. (op zijn Engels uitgesproken) en Alex, twee jongens van een jaar of 26 uit Dujiangyan. Zij maken foto's van het historische wijkje omdat ze hadden gehoord dat het volgend jaar helemaal afgebroken zal worden.
De jongens en hun familie zijn allebei redelijk goed uit de aardbeving gekomen, iedereen leeft tenminste nog. Maar J.J.P. vertelt over een vriend die uit een familie van 7 mensen kwam. Alleen de vriend en zijn vader hebben de aardbeving overleefd. J.J.P. vertelt: "Je kunt je niet voorstellen hoe angstig het was om de aardbeving mee te maken. Maar erger nog dan de aardbeving was de stilte die daarna over de stad hing. Je hoorde niemand huilen, niemand schreeuwen. Vooral toen na de aardbeving voor de eerste keer de nacht viel was die stilte iets verschrikkelijks. Het was gewoon helemaal stil."
Doodstil, dacht ik.
Open plekken in de stad waar ooit gebouwen stonden
De huizen van Xi Jie worden waarschijnlijk allemaal afgebroken
Verwoest huis in een straat parallel aan Xi Jie
Kroonluchter hangt nog aan het plafond van een verwoest gebouw in Dujiangyan
Meer weblogverhalen over het aardbevingsgebied
Het verwoeste Beichuan
Hongkou na de aardbeving
Mevrouw Li
De ingestorte school van Yingxiu
Het verdriet van Wenchuan
De Qiang van Luobo Zhai
Wolong, waar geen panda's meer zijn
Bovenstaand artikel is geschreven door Inge Jansen, Chinadeskundige en schrijfster van onder andere de Dominicus-gidsen China, Shanghai en Beijing . Op haar blog schrijft ze over haar leven in China, waar zij woont samen met Yao Jianjun.
Via haar bedrijf Mingbai (wat 'begrijpen' in het Chinees betekent) geeft zij informatie over China. Haar expertise bevindt zich op het snijvlak van Chinese cultuur & samenleving, geschiedenis en toerisme. Zij schrijft voor verschillende media, geeft lezingen en verzorgt onder andere gastlessen over China op scholen. Kijk hier voor meer informatie.
Voor China-gerelateerde nieuwtjes en verhalen kun je Inge ook volgen via Twitter of Facebook
Nieuwsflash! De nieuwste editie van de Dominicus Reisgids China (november 2012) is uit en weer te bestellen bij o.a. Bol.com!